bağrımda durmadan öten dertli bülbülün mecali kalmadı artık, sustu yoruldu kalbi donmuşun gölgesinde büküp boynunu bir anda, durdu götürsem türlü bağlara el değmemiş güllere, üstünde soluklansa, erişebilse ümidine yine bazan düşüremez insan kalbin ateşini bazan yükseliyor candan aşıp nefesimi bulursan bana söyle niye böyle alev her yanım bu da geçer de hepsi geçti kaç kere […]
↧